Mede geïnspireerd door de vloed van jaaroverzichten presenteert ook De Laatste Vuurtorenwachter iets soortgelijks. En dan nog een in vier afleveringen, waarvan heden de laatste. (De eerste aflevering staat hier↗︎, de tweede daar↗︎ en de derde ginder↗︎.)
# 10. OKTOBER — Er zijn maar weinig mensen die ‘t weten, maar ik trek me graag terug op ’t platteland tussen de maïs, zoals deze foto van de Plattelandstelevisie bewijst. Maar de mooiste zonsondergang ooit↗︎ heb ik toch aan zee beleefd. # 11. NOVEMBER — En als ik me dan toch in een stad moet ophouden, dan graag bij mijn goede vriendin in Londen, alhoewel Oostende ook zijn charmes heeft, zoals bijvoorbeeld De moslima van de Konterdam↗︎. # 12. DECEMBER — En zo loopt 2021 ten einde einde, jaar waarin ik opgenomen werd in het world wide pantheon van laatste vuurtorenwachters. Jaarlijks komen we op 31 december bijeen op een geheim gehouden vuurtoren om ons daar onder het nuttigen van overdadig veel lapkoes↗︎ te buiten te gaan aan een extreme vorm van Zeemansverlangen↗︎. (Flor Vandekerckhove)
[208-325-368]
Op 1 januari 2022 publiceert uitgeverij De Lachende Visch een nieuw e-boek van Flor Vandekerckhove. Honderd titelloze eenparagraafverhalen wordt ingeleid door Flors oud-leraar Nederlands Alfons Vandenbussche.
Honderd titelloze eenparagraafverhalen verschijnt op 1 januari. Het e-boek is gratis voor elkeen die erom vraagt. Doe het nu en het boek valt op nieuwjaarsdag in je mailbox. ’t Is een cadeau van De Laatste Vuurtorenwachter. Doe het meteen via liefkemores@telenet.be↗︎.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten