Links: Audrey Hepburn als Holly Golightly in de film↗︎ die in 1961 naar Truman Capotes boek gemaakt werd. Rechts lees ik de paperback waaraan herinneringen kleven. |
Bestaat er een Nederlandse vertaling? Met die vraag sla ik het boek dicht, Breakfast at Tyffany’s (°). Daar wil ik nu een lang stuk uit citeren en me tegelijk de moeite van ’t vertalen besparen. ’t Internet leert me dat zo’n vertaling inderdaad bestaat — Ontbijt bij Tiffany en andere verhalen — maar de bib heeft die niet in huis, het Engelstalige origineel trouwens evenmin. Soms stelt een mens toch wel zich vragen bij de inkooppolitiek van zo’n bib.
Ik wil dat stuk citeren omdat de heldin Holly Golightly me aan iemand laat denken. Ik ga op zoek naar een omweg en haal de biografie van Truman Capote uit m’n boekenkast. (°°) Daarin zoek ik naar passages die me zeggen waarom Holly Golightly me aan dat meisje laat denken.
Na de succesvolle publicatie van dat boek volgde wat Truman de ‘Holly Golightly sweepstake’ noemde. De helft van de vrouwen die hij kende en een aantal die hij niet kende, beweerden model gestaan te hebben voor zijn mesjogge heldin. Elders somt de biograaf enkele namen op: Carol Marcus, Doris Lilly, Phoebe Pierce, Oona Chaplin en Gloria Vanderbilt. Ik pik er Doris Lily uit:
Na de succesvolle publicatie van dat boek volgde wat Truman de ‘Holly Golightly sweepstake’ noemde. De helft van de vrouwen die hij kende en een aantal die hij niet kende, beweerden model gestaan te hebben voor zijn mesjogge heldin. Elders somt de biograaf enkele namen op: Carol Marcus, Doris Lilly, Phoebe Pierce, Oona Chaplin en Gloria Vanderbilt. Ik pik er Doris Lily uit:
Ze was lang en knap, had lange benen en blond haar met strepen erin en behoorde tot het slag dat spoedig uitgestorven zou raken: het meisje dat op alle feestjes plezier heeft en wier enige doel het was, zonder dat ze er doekjes om wond, een rijke man te vinden. Dat was een streven waarvoor ze uitstekend was toegerust. (…)Op een keer kon ze haar huur niet betalen en sloot haar huisbaas de verwarming en het licht af. (…) ‘Uiteindelijk werd het zo koud dat Truman en ik de planken uit de keukenkast hebben gesloopt en ze in de open haard hebben opgebrand.’ (…)
Zo’n meisje heb ik dus gekend. En misschien kende jij haar ook, een it-girl↗︎.
Flor Vandekerckhove↗︎
Flor Vandekerckhove↗︎
(°) Truman Capote. Breakfast at Tyffany’s. Samen met nog drie andere verhalen. 157 pp. First published by Hamish Hamilton Ltd. London. 1958. Sphere Books Ltd. 1982. Reprinted under the Abacus Imprint Paperback. Falmouth 1984. Ik vermeld die bron zo uitvoerig omdat hij me voor een raadsel plaatst. Vooraan in mijn exemplaar (een Abacus Paperback) staat de geschreven handtekening van Ingrid Stasse↗︎, een inmiddels overleden vriendin, van wie ik het boekje leende en aan wie ik het blijkbaar nooit terugbezorgd heb. Onder haar handtekening staat januari 1968. Het vergeelde boekje ziet er ook zeer oud uit. Hoe kan dat als Abacus het pas in 1984 uitgeeft? Klein detail dat het mysterieuze in Ingrids leven weer een beetje vergroot.
(°°) Gerald Clarke. Truman Capote. Een biografie. Vertaling Joop van Helmond. 624 pp. Utrecht/Antwerpen Veen uitgevers. 1989.
(°°) Gerald Clarke. Truman Capote. Een biografie. Vertaling Joop van Helmond. 624 pp. Utrecht/Antwerpen Veen uitgevers. 1989.
Sinds kort is er op Facebook een pagina Flor in spoken word. Hij dient om de gedeclameerde versies van mijn verhalen beter kenbaar te maken. Wie op Facebook zit, klikt hier↗︎.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten