‘Lus’ is een van de 200 driezinnenverhalen die ik aan ’t schrijven ben, nauwelijks drie zinnen lang: opening, midden, slot, telkens één zin. Dit is nummer 95, nog 105 te gaan. ‘Lus’ is het eerste van een reeks waarin ik me door filosofie (of door filosofen) laat inspireren. In dit geval door een notitie in de Philosophical Notebooks↗︎ van Leon Trotski. Bij de declamatie begeleid ik mezelf op de strumstick, die ik in dit geval met een megafoon versterk, ik word daarbij in toom gehouden door de drummer van Garageband. Tussendoor hoort u de stem van de bewuste Trotski, de door Stalin verbannen revolutionair, bij zijn aankomst in Mexico, waar hij trouwens in opdracht van Stalin vermoord zal worden. (Flor Vandekerckhove↗︎)
Lus — Stel je een lus voor waarvan het ene uiteinde naar het verleden reikt en het andere naar de toekomst. Als je aan ’t uiteinde van zo’n lus trekt, kun je hem naar het verleden knopen of naar de toekomst ontrafelen. Maar nu eerst knolraap en lof, schorseneren en prei. (Flor Vandekerckhove)
Lus op Youtube
www.youtube.com/watch?v=TVn4xZ4gaLw
[123]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten