Iwein Scheer vraagt me om de narrenstok weer op te nemen. Geen tijd! Jasper Pollet vraagt me om de Oostendse Paulusfeesten met Avondgenoegen te openen. Geen tijd! Daniël Crabeels vraagt me om in de Oostendse galerie Lloyd de finissage van Frans Vercoutere uit te leiden. Geen tijd! De bib van Bredene nodigt lokaal literair talent uit en of ik die bende wil vervoegen? Geen tijd! Vandaar de vraag die ik mezelf stel: wat bezielt een mens als ik eigenlijk om zo ‘asociabel’ door 't leven te gaan? Ap Dijsterhuis↗︎ antwoordt:
‘Mensen die verder willen komen met hun roeping, moeten veel tijd besteden aan zichzelf en soms wat minder aan hun omgeving. Focus en concentratie zijn cruciaal. Ze kijken niet naar flauwekulprogramma’s op tv, ze laten zich niet afleiden door hun smartphone.’ (…) ‘Artistieke inspiratie komt voort uit de wil om beter te worden, uit creativiteit, discipline en oefenen. (…)’
Daar voeg ik voor mezelf aan toe: ze lopen niet te leuren met hun boekjes, ze zoeken de podia niet op, ze mijden sociaal verkeer in ’t algemeen en kroeglopen, poëzieavonden en auteurslezingen in ’t bijzonder.
Ik doe wat Glenn Gould↗︎ ook deed. Hij liet het concertcircuit links liggen om zich aan de creativiteit te weiden.
’Als een kunstenaar zijn geest wil gebruiken voor creatief werk’ zei hij, ‘moet hij zich wel afsluiten van de samenleving.’
De manier waarop ik dat doe is dan nog kattenpis vergeleken met deze waarop Celia Paul haar inspiratie stimuleert, zoals in dit mooie, korte filmpje↗︎ blijkt. Al wat ik doe is luisteren naar de raad die Nick Cave hier↗︎ geeft: ‘
'Wijd je aan het voeden van die bezielende geest. Zet al je enthousiasme in op de ontwikkeling van die goede en essentiële kracht. Doe het door toegewijd te zijn aan de creatieve daad zelf. Elke keer je naar die ingenieuze vonk neigt, wordt hij sterker en zet hij de gewone gaven van de verbeelding in vuur en vlam. Hoe groter je toewijding, hoe beter het werk en hoe groter je gift aan de wereld.’
Maar goed, dat zijn indrukkend grote kunstenaars en ik ben een minor writer. Daar ben ik me zeer van bewust, maar ik kan Samuel Beckett toch niet tegenspreken, wanneer die zegt:
‘Ever tried. Ever failed. No matter. Try Again. Fail again. Fail better.’
Is dat niet om moedeloos van te worden? Niet als Saskia Decoster gelijk heeft, waar ze zegt↗︎:
'Schrijvers zijn geen schrijvers, maar mensen die schrijver willen worden. Zoekers. Altijd op weg naar een juiste vorm ergens, een thuis, ooit.’
De e-boeken van Flor Vandekerckhove zijn gratis. Mail erom: liefkemores@telenet.be↗︎. (Vermeld de titel.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten