IN BREDENE, WAAR ik mijn jeugd doorbreng en nu ook mijn oude dag, bestaat een kunstenaarsgroepering die, ik weet niet waarom, Art from love⇲ heet. Via de gelijknamige FB-groep stuurt contactpersoon Magda De Schepper kerst- en Nieuwjaarswensen in ’t rond: ‘Het bestuur van ‘Art from love’ wensen jullie een mooie Kerst en een liefdevol, creatief maar vooral een gezond 2024.’ Er valt op die zin nogal wat aan te merken, wat maar weer aantoont dat ook schrijven een discipline is, net als ‘paper-art’, ‘metaal-art’, ‘brons-art’, ‘resin-art’, ‘wood-art’ en ‘design-art’, kunstuitingen waarin Art from love-members zeggen bedreven te zijn (de lijst is verre van volledig.)
Hoe dan ook. Via de FB-rubriek ‘opmerkingen’ uit ik mijn wederwensen. Ik plaats een link naar mijn kerstgedicht uit 2019, De sprietvink en de zelflikkende poes, poëtisch kerstverhaal over herderinnen die op kerstnacht op ’t Bredense naaktstrand plegen te verzusteren. Op het YouTube-filmpje hoor je me dat gedicht declameren, gelardeerd met passende beelden van kunstschilder Luis Ricardo Falero⇲, bekend van zijn gedetailleerde schilderijen van naakte vrouwen in een astronomische of bovennatuurlijke enscenering; mijn keuze voor het YouTube-filmpje vertrekt van een slapende Morpheus⇲. De pianomuziek is een compositie van Dimer Geedts⇲ door hemzelf gespeeld. Echt iets om rond kerst naar een kunstenaarsbond te sturen.
Tot mijn verbazing stelt de contactpersoon van Art from love me daarover een kwade vraag: ‘Kunt u me uitleggen in welke zin uw antwoord bijdraagt aan onze kerstwensen?’ Hoezo? ’t Is een kerstpoëem, in ’t kader van kerst en reagerend op kerstwensen, duidelijker wordt het uiteraard niet. Dus antwoord ik met Never explain, never complain.
Waarna ik constateer dat een onzichtbare hand mijn gedicht uit de kerstpost van Art from love verwijderd heeft.
De sprietvink en de zelflikkende poes
op YouTube
[357]
1 opmerking:
Nu nog enkel de kunstnaarsbonden inbinden ???
Een reactie posten