Om de zoveel jaar loop ik een jeugdvriendin tegen het lijf. We nuttigen een koffie en halen ouwe koeien uit de sloot. Dat zijn er nogal wat, we gaan al een hele tijd mee.
Tijdens onze jongste ontmoeting vraag ik haar of ze nog altijd zo’n
injectiespuit op zak heeft. Die herinner ik me van een vorige koffie. Ze had me
toen over hartproblemen verteld, die acuut geworden waren tijdens een verre
voetreis. Daar was ze ternauwernood aan de dood ontsnapt door een spuit die
recht in haar hart geïnjecteerd moest worden. Sindsdien had ze altijd zo’n spuit
op zak.
Terwijl ik haar daaraan herinner trekt ze grote ogen. Er is iets met het
hart ja, en in geval van nood is er een pilletje. Maar een spuit? ‘Jij weet zeker niet wat dat inhoudt, zo’n spuit
in je hart steken?’ vraagt ze. Voor de zoveelste keer wordt ’t mij
duidelijk dat je/ik mij nóóit mag geloven. De injectiespuit
verdwijnt weer in de krochten van mijn wankele geheugen en we spreken over iets
anders.
Enkele dagen geleden kijk ik voor de zoveelste keer naar Pulp
Fiction, het onvolprezen meesterwerk van Quentin
Tarantino. Voor de zoveelste keer geniet ik van de scène waarin huurmoordenaar
John Travolta en gangsterliefje Uma Thurman de twist dansen. Niet veel later volgt de scène waarin dat gangsterliefje door een
overdosis geveld wordt en ei zo na het tijdelijke met het eeuwige wisselt. Om
haar te redden moet Travolta een dosis adrenaline recht in 't hart steken.
Opeens valt mijn frank. Niet mijn vriendin, maar Uma Thurman kreeg een
spuit in ’t hart geïnjecteerd. Ik heb die twee met elkaar verwisseld. Hoe is ’t mogelijk? Die vriendin gelijkt geenszins op Uma Thurman, ze houdt
zich ver van drugs en voor zover ik weet houdt ze zich ook ver van ’t
gangstermilieu. Alzo nadenkend valt mijn frank voor de tweede keer — wat merkwaardig
veel is in zo’n korte tijd. Ha, denk ik, ’t komt natuurlijk door die twist. In
de sixties hebben wij die ongetwijfeld samen gedanst. In mijn geheugen heeft Thurman
zich daartussen gewrongen en van de weeromstuit neemt mijn vriendin de plaats van
Uma in tijdens de injectiescène van de film. Ja, zo moet ’t gegaan zijn en… se non è vero è ben trovato.
Flor Vandekerckhove
Geen opmerkingen:
Een reactie posten