Ah, waar is de tijd (van het provovers)

Je weet dat ik graag een nieuw genre uittest, nieuwe vormen onderzoek: de drabble⇲ leverde me een boekje met 99 handpalmverhalen op, het rijmloze kwatrijn resulteerde in een dichtbundel⇲… In 2020 experimenteerde ik met ‘provovers’, vorm die ik zelf uitvond: inhoudelijk is het provovers een klassiek verhaal: protagonist, conflict, uitkomst; dat verhaal is een drabble, het telt exact honderd woorden, titel niet inbegrepen; de titel van het provovers bestaat uit één woord, nooit een eigennaam; leestekens ontbreken in het provovers, alsook kapitalen (behalve als het een eigennaam betreft); de vorm kenmerkt zich door lijnafbrekingen, dermate georganiseerd dat ze het lezen faciliteren. Ik zie dat mijn proberen niet erg verschillen van de vorm die Jozef Ponthus gebruikt in zijn boek. (°) 

In onderstaand YouTubefilmpje declameer ik drie opeenvolgende provoverzen. Dimer Geedts verzorgt telkens de pianobegeleiding. (Flor Vandekerckhove⇲)

(°) Jozef Ponthus. Aan de lopende band. Aantekeningen uit de fabriek. Vertaling Floor Borsboom. Uitg. De Arbeiderspers, A’dam. 2020. Oorspronkelijke titel A la ligne. Feuillets d’usine. Ed. La Table Ronde Paris. 2019. 164 pp. 

Variaties op youTube

www.youtube.com/watch?v=4BTo_WQsdoU

[150]

variaties

ze is een en al zinnelijkheid

en ik kijk toe hoe ze me haar billen toont

in de hitte van de nacht mengt de champagne zich met ons zweet

mijn handen maken een reis over het landschap van haar lichaam

eerst haar schouders

dan haar rug 

en vervolgens gaat het onbeschaamd naar beneden 

waar ik haar kont opzoek

terwijl de olie overdadig in haar bilnaad loopt 

maakt lust zich van mij meester

ik zeg dat ik geil ben 

maar zij verstaat heil

ze keert zich om 

zegt don’t mention the war

staat op 

en stapt in ganzenpas de kamer uit

ik kom achter haar staan 

en leg mijn hand op haar kont

terwijl we samen door het raam naar het straatgebeuren kijken 

begin ik haar rok traag omhoog te schuiven

ze geeft geen krimp

buiten gaan twee vechtersbazen elkaar te lijf 

ik trek haar broekje weg 

daar voor dat raam neem ik haar van achteren

tegen de tijd dat de politie de vechtersbazen van elkaar komt scheiden 

zijn we beiden klaargekomen

schaars gekleed blijven we voor het raam staan 

en zwaaien goedkeurend naar de flikken 

die de vechtersbazen in de combi gooien 

om hen mee naar het bureau te nemen

buiten gaat de storm tekeer

binnen brandt het houtvuur

ze keert zich om toont me haar billen

terwijl ik mijn pik omklem om haar te penetreren 

valt me een tattoo op

in het schijnsel van het vlammenspel lees ik op haar rechterbil 

HashtagMeToo

ik schrik hevig

het houtvuur mag nog wel hevig branden 

mijn lust is wel compleet geblust

uit het lood geslagen keer ik op mijn schreden terug

ik scharrel mijn kleren bij elkaar 

trek de deur achter me dicht 

en haast me naar de bushalte 

waar men me meldt 

dat de avondlijn omwille van de storm is afgeschaft

In Gesprekken met Polleke staan de experimenten met het provovers gebundeld. De e-boeken (pdf) van De Lachende Visch zijn gratis. Mail erom (en vermeld de titel): liefkemores@telenet.be⇲.