Wat Nick ervan vindt [Op voorhand weet je ’t nooit (2)]

Links. Gedeelte van de Alfons Pieterslaan tussen de Sint-Jozefskerk, links, en de Jules Peurquaetstraat rechts. Centraal, het toen zeer bekende Café du Midi, naar de vroegere benaming van de laan, Boulevard du Midi. (Foto André Van Caillie, 1965, uit De Plate) — Rechts. Nick Tosches (°1949 - †2019) die het gedicht Pizza Man schreef en het in parlando ook op plaat zette, hij is ook mijn inspiratie voor Nick, zijn Oostendse alter ego uit het verhaal.

Op 5 januari postte ik Op voorhand weet je ’t nooit, authentiek Oostends prozagedicht, waarin ik met een hete pizza op weg ben naar Nick, in de Alfons Pieterslaan. Vandaag herneemt dat spel zich, nu vanuit Nicks standpunt.

IN BREDENE steekt de schrijver een hete pizza van de Pizzaman in z’n bezorgbox, wat merkwaardig is, hij is geen pizzakoerier. Toch wil hij me per se die pizza bezorgen. Omdat ik geen pizza hoef, moet ik van hem af zien te geraken. Ik ken de schrijver een beetje en weet dat hij onderweg in De Drageur op de Prins Albertlaan blijft plakken, ik heb dus nog wat tijd. Ik bedenk aan beide zijden van de straat indrukwekkend grote palmbomen, waarvan de blaren mijn appartement, twee hoog boven café du Midi, compleet aan ’t zicht onttrekken. Omdat de schrijver ook nog eens langs de moslima van de Conterdam omrijdt, heb ik daarna zelfs tijd om een gedicht uit het Amerikaans te vertalen. (Flor Vandekerckhove⇲)  

  

ZELF EET IK nooit pizza, maar in dit drieluik laat ik me er wel door inspireren. Dat komt door Nick Tosches, Amerikaans journalist en schrijver, waarmee ik iets heb. Hij dichtte Pizza Man, waardoor ik me hier als pizzakoerier voordoe. Morgen volgt het slot van deze trilogie die mee geïnspireerd werd door Het devies van Jim Jarmusch: STEEL!

Je kunt hier doorklikken naar Op voorhand weet je ’t nooit (3).