zondag 9 juni 2019

De man die Blote Betsy liet zitten (°)


Op de tekening zie je mij op het Duinenplein van Bredene zitten. Ik zit op een kruk, pal in ‘t midden van de waterpartij, op de sokkel waar anders Blote Betsy staat. U vraagt zich af wat ik daar zit te doen, maar zelf denk ik al aan de gevolgen. Dat ik daar zit betekent dat Betsy — waarmee ik één keer geslapen heb en daarna nooit meer — weet dat ik me thans op haar terrein bevind. Wat een situatie!
Nog voor Betsy terugkomt moet ik een tekst klaar hebben die alles goedmaakt. Ik slaag daar ook wel in, zij het met veel moeite, want ’t is niet gemakkelijk typen als je op zo’n sokkel zit. Helaas vergeet ik het document te bewaren. Ik moet alles overdoen.
Het toetsenbord van de laptop is intussen op onverklaarbare wijze in een pianoklavier veranderd. Wat me danig op de proef stelt, want pianospelen is aan mij niet besteed. Wachten is evenwel geen optie, want daar komt de tram met Betsy al aan. Ik speel een intro en dat gaat me wonderlijk genoeg goed af. Maar een intro is natuurlijk het hele stuk nog niet. Ik temporiseer, herhaal het thema, varieer en ritmeer, voeg noten toe, laat andere weg, en daar komt uit het klavier plotsklaps de tekst tevoorschijn die me redden zal. Luid weerklinkt het als muziek over het plein: Wie niet in staat is een fout te maken is tot niets in staat.
Stormachtig applaus. Vanuit de ramen van de flats dwarrelen rozenblaadjes op me neer. Het volk juicht: 'Leve onze volksschrijver! En hij mag er wezen!' Betsy roept: 'Alles is vergeven en vergeten! Ga in vrede!'
'Zo,' zeg ik tegen mezelf, terwijl ik me een weg door het water waad, 'daar heb je je weer eens goed uit geluld.'
Flor Vandekerckhove

(°) Het verhaal werd in gang gestoken door de zin die Freddy Versluys me opstuurde: Wie niet in staat is een fout te maken is tot niets in staat.
Hij deed dat in het kader van een experiment dat ik enige tijd geleden aanvatte. Daarbij vroeg ik lezers of ze me een zin wilden geven. In ruil beloofde ik hun een verhaal. Meer erover staat hier. En weet je wat? Je kunt nog altijd deelnemen en me je zin opsturen.

Geen opmerkingen: