GEORGETTE loopt er door de gang zoals ze dat destijds op straat ook deed. Ik zie Emilienne die mijn vader in betere tijden pretoogjes bezorgde. Buurvrouw Adrienne rookt nog, zie ik, maar geen Almos meer, dat merk bestaat niet langer. Paula, die destijds de krantenwinkel uitbaatte, is er net gearriveerd, ze moet nog wennen. Maar het prettigst van al zijn de ontmoetingen met jeugdmakkers die verwanten komen opzoeken. Norbert, die tegen etenstijd door de ‘schufelet’
van z’n moeder naar huis geroepen werd. Willy, die
later voor pastoor ging leren en gelukkig nog op tijd zijn kap over d' haag kon
smijten. Marcel die bij de meisjes een voetje voor had, omdat hij zo goed La Paloma kon
zingen (Koekoeroekoekoe). Roland (†) komt er zijn moeder bezoeken en Daniël zijn vader. Ik zie de meisjes uit mijn kinderjaren. Ze lijken nu wel heel erg op hun moeder, maar het kost me nauwelijks moeite om hen weer met maagdelijk witte
sokjes voor te stellen en in blauwe Kroonwachtrokjes. For ever young!
[Het gebouw bestaat niet meer, degenen die wij daar destijds gingen bezoeken zijn overleden. De herinneringen blijven. Deze herinneringen aan Wackerbout, inmiddels WZC Jacky Maes, dateren in DLVuurtorenwachter van 2012. In 2024 redigeer ik ze opnieuw ten behoeve van de FB-groep Bredene Retro.]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten