 |
| Foto links: heropgebouwd Le Havre (Wikimedia). Rechts: vanaf de hoogte heb ik uitzicht over stad en haven, door onkundigen als ik wel moeilijk te fotograferen in mist en tegenlicht. De 110 meter hoge toren die op beide foto’s staat is die van de Église Saint-Joseph, tevens gedenkteken voor de oorlogsslachtoffers, ontwerp van architect Auguste Perret. |
Vanaf de hoogte heb ik mooi uitzicht op de benedenstad en op de op een na belangrijkste haven van Frankrijk. Meteen valt me soortement eenvormigheid van de behuizing op. Een site die Le Havre veelzeggend stad van de martelaren noemt, vertelt me een vreselijk verhaal:
‘Op 5 september 1944, laat in de middag, dienden de geallieerden zich aan. 348 bommenwerpers lieten hun lading van brandbommen en explosieven los boven het centrum van de stad. Gedurende vijf opeenvolgende dagen bleven de bombardementen voortduren. Meer dan 2000 vliegtuigen, 500 aanvallen, waarbij meer dan 5.000 ton aan bommen en 200.000 ton aan fosfor neerkwamen op Le Havre. De stad werd voor meer dan 90% weggevaagd en ruim 3.000 mensen vonden de dood.’ 80.000 mensen waren op slag dakloos.
De nieuwe stad werd tussen 1945 en 1964 gebouwd onder leiding van architect Auguste Perret. Om dat zo snel te kunnen doen, maakte Perret voor het eerst op grote schaal gebruik van geprefabriceerde elementen en beton, vandaar de grote eenvormigheid die me meteen was opgevallen, een geslaagd voorbeeld van brutalisme. In 2005 werd dat nieuwe Le Havre op de lijst van het Werelderfgoed geplaatst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten