ELK JAAR, rond deze tijd, maakt De Laatste Vuurtorenwachter de balans, elk jaar schetst hij ook de planning, de toekomstperspectieven. Dat is nu niet anders. Ik heb er deze keer trouwens veel tijd & ruimte in geïnvesteerd, vier posts al en deze samenvatting is de vijfde.
De Laatste Vuurtorenwachter is mijn literaire plek, ik publiceer alleen nog op 't internet, mijn publiek bestaat alleen nog uit internetlezers. Dagelijks publiceer ik hier herinneringen en verhalen, leesnotities en dagboekfragmenten, micro-essays en gedichten, commentaren en columns, polemieken en vignetten, songteksten, brieven en vertalingen… De Laatste Vuurtorenwachter verzamelt alzo dag na dag de almaar aangroeiende literaire neerslag van een verbeeld leven, de verdwijnende wereld van een babyboomer / soixante-huitard.
De Laatste Vuurtorenwachter is mijn literaire plek, ik publiceer alleen nog op 't internet, mijn publiek bestaat alleen nog uit internetlezers. Dagelijks publiceer ik hier herinneringen en verhalen, leesnotities en dagboekfragmenten, micro-essays en gedichten, commentaren en columns, polemieken en vignetten, songteksten, brieven en vertalingen… De Laatste Vuurtorenwachter verzamelt alzo dag na dag de almaar aangroeiende literaire neerslag van een verbeeld leven, de verdwijnende wereld van een babyboomer / soixante-huitard.
Het lijkt logisch, simpel zelfs, maar je moet het wel leren, dat bloggen, het heeft een eigenheid die je je eigen moet maken. Hoever ik daarin sta, druk ik dit jaar uit in die vier vorige stukjes van mijn Balans & Perspectieven.
Terwijl ik leer bloggen, leer ik ook dichten. Hoever ik inmiddels in de poëzie geraakt ben, beschrijf ik in Het lied der branding (I). Waar ik in 2025 met dat dichten heen wil, staat in Het lied der branding (II). Ook als prozaschrijver maak ik het bilan van 2024 op, daar mag ik zelfs van een succes spreken: 2024: de doorbraak. En de verwachtingen voor 2025 zijn groot, zie Werk in uitvoering.
Terwijl ik leer bloggen, leer ik ook dichten. Hoever ik inmiddels in de poëzie geraakt ben, beschrijf ik in Het lied der branding (I). Waar ik in 2025 met dat dichten heen wil, staat in Het lied der branding (II). Ook als prozaschrijver maak ik het bilan van 2024 op, daar mag ik zelfs van een succes spreken: 2024: de doorbraak. En de verwachtingen voor 2025 zijn groot, zie Werk in uitvoering.
Voilà, heb ik dat alles niet kort & bondig samengevat? Swipe, scrol en surf nu verder, de oneindige vertes van het internet tegemoet. En keer morgen eens weer om van mijn eerste stukje van 2025 te proeven, dat weer kort en verrassend zal zijn.
Flor Vandekerckhove⇲
Flor Vandekerckhove⇲
Elk najaar schrijf ik een ietwat langer essay. In oktober 2024 heette het ‘Verlelei maquis’. Dat van 2022 heette ‘Als de muziekwijze verandert, wankelen de stadsmuren’ en dat cirkelde rond Allen Ginsberg. In 2023 ging ik in dialoog met Haruki Murakami over schrijverschap.
Zoals al de e-boeken van uitgeverij De Lachende Visch is ook Over schrijverschap gratis voor wie erom vraagt. Er is een pdf-versie en het is ook beschikbaar in EPUB. Ernaar vragen doe je via liefkemores@telenet.be⇲. De Weggeefwinkel zorgt ervoor dat het dezelfde dag nog in je mailbox valt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten