In 2019 postte ik al een stukje over Edouard Van Loo, daar hing ik toen een verhaal aan vast. Intussen heb ik het ‘internetschrijven’ al wat beter onder de knie, zo heb ik geleerd meer rekening te houden met het gedrag van de ‘internetlezer’ die surft, swipet en scrolt, wat betekent dat wie schrijft er goed aan doet de dingen kort en eenvoudig te houden. Wat overigens geen afbreuk hoeft te doen aan de literaire kwaliteit van wat hier de vorm van een literair vignet aanneemt. De herinneringen aan Wardje werden gescheiden van het verhaal dat ik in 2023 al gerecycleerd had tot Kwesties uit de kindertijd. |
IN 1950 begint Bredenaar Eduard Van Loo (°1917 - †1988) in zijn woonplaats een vishandel, vandaar dat ik me hem herinner als 'Wardje de vismarchang’. Ik heb levendige herinneringen aan deze mens die met zijn fiets de wijk doorkruist, in zijn tas een voorraadje vis. Ten behoeve van zijn klanten kuist hij die vis ter plekke, op een plankje op de bagagedrager — zijn staantje — vooraan op de fiets. Mijn ouders zijn zo'n klanten.
Vóór 1950 is Eduard Van Loo visser, hij vaart voor ’t laatst uit in november 1949, aan boord van de O.106. Ook tijdens de oorlog is hij visser, maar uitvaren is er dan een hele tijd niet bij, wegens verboden door de Duitse bezetter. Gedurende die tijd beoefent Eduard de 'paardenvisserij'. Met recht en reden noemt Roland Van Loo zijn vader 'de enige echte Bredense paardenvisser.' Met zijn paard gaat Eduard in oorlogstijd voor de kust van Bredene in zee, ter hoogte van het Dunegat, de paardenstal staat op grond achter de Duinenstraat, tussen de melkwinkel van Portier en de schoenmakerij van Frans Vandevelde.
Flor Vandekerckhove⇲
Flor Vandekerckhove⇲
De vijfde editie van GAUW! ligt in De Weggeefwinkel. Zoals alle e-boeken van Uitgeverij De Lachende Visch is ook deze GAUW! gratis voor wie erom vraagt. Doe het via liefkemores@telenet.be en de e-meiden van De Weggeefwinkel zorgen ervoor dat het boekje meteen in je mailbox valt. Beschikbaar in pdf en EPUB, naar keuze. |
1 opmerking:
Zelfs Wardje raakt uiteindelijk verstrikt in het (inter) net.
Een reactie posten