Rechts, de berichten die me meldden dat een Facebook-post gecensureerd werd.
OP 27 APRIL post De Laatste Vuurtorenwachter Actualiteit van Prometheus⇲. Een citaat van Stephen Fry trekt daarin de vergelijking tussen de Griekse mythe en de vrees die artificiële intelligentie vandaag in ons opwekt. Als illustratie gebruik ik een kunstwerk van Roger Hiorns: Untitled, 2005-10, installatie view. De blogpost wordt nauwelijks bekeken, ook niet nadat ik hem op Facebook propageer, iets wat ik wel meer doe om onwillig volk naar m’n kot te lokken.
Vijftig dagen na publicatie liquideert Facebook mijn melding. Ik krijg zelfs straf: ik kan niet langer ‘gebruik maken van groepen’, evenmin mag ik nog ‘deelnemen aan gesprekken.’ Hoezo? Waarom? Iedereen die het stukje hier⇲ in De Laatste Vuurtorenwachter leest en elkeen die daar dat mooie kunstwerk bekijkt, zal zich samen met mij afvragen: wat bezielt de Facebook-censor?
Ik onderneem een poging tot inzicht.
Rond 1949 schept Georges Grard⇲ (1901-1984) De zee (Liggend naakt), een ronduit indrukwekkend beeld. Oostende koopt het brons en voegt het in 1955 toe aan het aldaar in 1950 gebouwde casino-kursaal⇲. Het volk omarmt het beeld als het zijne en doopt het Dikke Matille.
In die tijd bestaat Facebook niet, maar er zijn wel fatsoenrakkers. Katholieke studenten schilderen Dikke Matille een broekje aan. Facebook bestaat nog niet, maar er bestaat wel crapuul: vandalen proberen het beeld met een krik van het voetstuk te lichten om het op de dijk te laten neerstorten. Een en ander leidt ertoe dat de gemeenteraad Dikke Matille in 1964 een andere plaats toekent, te midden van een beschermende waterpartij. Vaak gooien onbekenden kilo's waspoeder in dat bassin zodat een hoog schuimbad Dikke Matille aan het oog onttrekt. Ja, er zijn in die tijd krachten aan het werk die ons hun normen opdringen.
2025. We zijn meer dan zestig jaar opgeschoven in de vaart der volkeren. 'De grote verhalen' hebben afgedaan, 'de zuilen' regelen niet langer de dingen. Die worden nu geregeld door Facebook en consorten die ons evengoed hun normen opleggen. De vandalen werden vervangen door artificiële intelligentie.
's Morgens protesteer ik tegen de censuur. ’s Avonds komt Facebook met een antwoord: ‘We hebben je inhoud nogmaals gecontroleerd ()’ en 'We hebben gezien dat onze technologie je content ten onrechte heeft verwijderd.' De censuur wordt opgeheven, maar… niet overal, in de FB-groep Kunstplatform Artslag houdt Meta voet bij stuk, de post voldoet daar — en alleen daar — niet aan Facebooks ronduit belachelijke norm: censuur! Of hoe artificiële intelligentie zich in deze als een niet al te snuggere vandaal gedraagt.
 |
| Dit gaat over dezelfde inhoud van een FB-post die ik op twee verschillende plekken zette. Op beide plekken werd de post door Meta gecensureerd. Na mijn protest werd de censuur op een plek opgeheven en op een andere plek in stand gehouden. Niet erg intelligent die artificiële intelligentie. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten