M’N LIEVELINGSSCHRIJVERS inspireren me schier eindeloos, Isaak Babel⇲, James Tate⇲, A.L. Snijders⇲… Dezer dagen zit ik weer diep in Lydia Davis⇲: ‘Je moet bijzonder goed getraind zijn in het schrijversvak' zegt ze, 'hoe je dat ook aanpakt - meestal is de kunde van een schrijver het resultaat van jaren goede scholing, gecombineerd met veel oefening en vooral met veel lezen van goede literatuur, close reading, om te leren hoe de beste schrijvers hun effecten bereiken. Zonder die vakkennis kom je als schrijver nergens.’
’t Is een mening die ik deel en ik weet dat Isaak Babel en A.L. Snijders dat ook deden, haar mening delen. We delen trouwens ook elkaar, Babel, Snijders, Davis en ik. Snijders noemt Babel de grootste ever⇲, Lydia Davis vertaalt A.L. Snijders in ’t Engels (°) en ik ben zot van alle drie. Dat zou gevonkt & geknetterd hebben, mochten we elkaar ooit ontmoet hebben, Davis, Snijders, Babel en ik, in Bredene, in de Cosmo van Ronny Blomme, ik kom daar nog op terug.
Ik lees een kort verhaal van Lydia Davis, getiteld Glenn Gould⇲. Acht bladzijden, erg lang voor haar doen. Wat daar allemaal niet in staat! Dat de superpianist graag naar de Mary Tyler Moore Show⇲ keek bijvoorbeeld, net als Lydia Davis, ja, en net als ik die me de reeks herinner als Het meisje van de TV, dat was inderdaad schoon, zo’n parmantig meisje dat die Mary was. Davis schrijft ook dat Gould van Petula Clark⇲ hield, iets wat ze zelf niet goed begrijpt, maar ik wel, want ik vraag het u: was 't niet innig dansen in Ronny Blommes Cosmo⇲, op het zoetgevooisde 'This Is My Song'⇲ (1967), een frotter⇲?
Nu moet ik nog iets over Oostende schrijven of er is geen kat die dit literaire stukje leest. Weet u dat Petula Clark verschillende keren in Oostende kwam optreden? En in Oostende & Compagnie⇲ staat dat ook Glenn Gould in het kursaal present getekend heeft. Voilà.
Flor Vandekerckhove⇲
Ik lees een kort verhaal van Lydia Davis, getiteld Glenn Gould⇲. Acht bladzijden, erg lang voor haar doen. Wat daar allemaal niet in staat! Dat de superpianist graag naar de Mary Tyler Moore Show⇲ keek bijvoorbeeld, net als Lydia Davis, ja, en net als ik die me de reeks herinner als Het meisje van de TV, dat was inderdaad schoon, zo’n parmantig meisje dat die Mary was. Davis schrijft ook dat Gould van Petula Clark⇲ hield, iets wat ze zelf niet goed begrijpt, maar ik wel, want ik vraag het u: was 't niet innig dansen in Ronny Blommes Cosmo⇲, op het zoetgevooisde 'This Is My Song'⇲ (1967), een frotter⇲?
Nu moet ik nog iets over Oostende schrijven of er is geen kat die dit literaire stukje leest. Weet u dat Petula Clark verschillende keren in Oostende kwam optreden? En in Oostende & Compagnie⇲ staat dat ook Glenn Gould in het kursaal present getekend heeft. Voilà.
Flor Vandekerckhove⇲
(°) Grasses and trees. Grassen en bomen: very short stories by A.L. Snijders, chosen and translated by Lydia Davis. 264 pp. AFdH uitgevers. 2016 en ook A.L. Snijders. Night Train. Translated by Lydia Davis. 128 pp. New Directions Publishing Co. 2021. (Het tweede boek bevat, zegt de aankondiging, veel van wat al in het eerste staat.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten