zondag 26 juni 2022

Film: Ah mevrouw, steek ze allemaal in een zak en…

De groene man, archetype van de productieve mannelijke energie van de aarde.




Een koppel gaat uiteen; de vrouw, Harper, heeft er schoon genoeg van. De man, James, slaat en zalft, dreigt met zelfmoord. Niets baat. Het gekrakeel eindigt onverwachts doordat de man van ’t dak valt/springt. Harper ziet het door d’r keukenraam gebeuren. Man dood. Daar moet ze uiteraard van bekomen en ze doet dat op ’t platteland.
De acteurslijst van de horrorfilm Men↗︎ telt maar vijf namen. Dat komt doordat Rory Kinnear↗︎ al de mannelijke plattelandsrollen voor z’n rekening neemt. Kinnear is Geoffrey, eigenaar van het vakantiehuis; hij is ook de priester van de plattelandskapel en het geestesgestoorde jongetje; Kinnear is de naakte, mythische groene man↗︎Men is folk horror↗︎ — en hij is ook flik. In de film is hij zowel de pubuitbater als de kroeggangers. Al die rollen zijn goed uitgetekend en de maquillage werkt perfect. Wie zich niet ingelezen heeft, verlaat de zaal zonder iets van dat alles op te merken.
Dat eenzelfde acteur al die plattelandsmannen speelt is uiteraard geen toeval en we gaan ervan uit dat het evenmin omwille van ‘de goedkoop’ is. Dat alle mannen dezelfde zijn vindt zijn pendant trouwens in de film, in een opeenvolgende reeks schrikbarende fragmenten waarin de ene man aan de andere geboorte geeft. Letterlijk. Uit de vulva — jawel — van de groene man ontspruit de jongen en de jongen baart de priester, dan volgt Geoffrey en uiteindelijk ook James, Harpers echtgenoot. Lees: het dominant mannelijke gedrag heeft een lange voorgeschiedenis en wordt generatie op generatie doorgegeven, iets wat in tal van facetten tot uiting komt: gewapend (de flik), charmerend (de landelijke huiseigenaar), moreel chanterend (de priester)… Dat regisseur Alex Garland↗︎ die gedachte weerspiegelt door dezelfde acteur tig rollen te laten spelen, is waarlijk een meesterzet, waarmee hij een eenheid van vorm en inhoud creëert, zoals dat hoort in de kunsten.
Flor Vandekerckhove↗︎

Dit stukje verschijnt ook in Snapshots. Tijschrift van de Vlaamse Filmpers.

Men↗︎. Alex Garland (regie en script). 2022. 100 minuten. Indrukwekkende muziek van Ben Salisbury en Geoff Barrow. Hoofdrollen: Jessie Buckley↗︎ als geterroriseerde weduwePaapa Essiedu als James, Harpers echtgenoot. Rory Kinnear↗︎ neemt al de rollen van de plattelandsmannen op zich.

Sinds kort is er op Facebook een pagina Flor in spoken word. Hij dient om de gedeclameerde versies van mijn verhalen beter kenbaar te maken. Wie op Facebook zit, klikt hier↗︎.

Geen opmerkingen: