’t Is niet dat er een plan aan voorafgaat, ’t is een constatering achteraf, maar het is wel zo dat mijn gedichten graag in groepjes optrekken. Wat dat betreft heb ik het geachte lezerscorps eerder al op Vijf gedichten over Bredene↗︎ gewezen. Ook heb ik u al meegenomen op Drie tramritten die ge niet voor mogelijk houdt↗︎. En nu stel ik u trots voor: drie gedichten geïnspireerd door de slagerij. Ge zult — misschien zelf dichter zijnde — zeggen: de slagerij / hoe komt ge erbij? Wel, ’t komt door een jeugdtrauma. Ooit werd ik door mijn vader, a.k.a. Marcel de kiekenmarchang, voor de dwingende keuze gesteld: ‘Wat zal ’t zijn? Wordt ge een onbetekenend dichtertje of wordt ge een rijke beenhouwer? 't Is 't een of 't ander.’
I. Is het daarom dat ik te pas en te onpas sta te gluren naar de forse meiden achter de toonbank bij slager Renmans? Oordeel zelf, en klik op mijn eerste beenhouwersgedicht, een prozagedicht nog wel: De meiden van slager Renmans↗︎.
II. Niet alleen de slagersmeiden wekken mijn vleselijke lusten op, ook het cliënteel wordt door mij onwelvoeglijk bekeken, zeker als het een bourgeoise in bontjas betreft, die de boel danig weet op te houden. Geniet met mij mee en klik op een gedicht dat terecht heet: Klein zenuwstuk↗︎.
III. Omdat dat tweede gedicht erg lang bleek uit te vallen en doordat ik weet dat uw tijd kostbaarder is dan de mijne, heb ik van dat poëem ook een korte versie gemaakt, een variante. Bovendien heb ik er sexy beelden van een jonge bourgeoise aan toegevoegd, waardoor ook de niet-poëzieliefhebber er iets aan heeft. Luister & kijk naar wat die bourgeoise thuis met haar gehakt aanvangt in Gemengd gehakt↗︎.
*** Kijk op FaceBook ook eens naar
Flor In Spoken Word↗︎
Geen opmerkingen:
Een reactie posten