dinsdag 10 april 2018

Rijmdwang en ander ongemak in de schemering


De avond is aan 't vallen
En thuis laat je de luiken neer
Er staat daar nog een mens op straat
Die mens, zie je meteen, is niet van hier

Kijk eens aan, zeg je, een vreemdeling
Je houdt het rolluik op een kier
Zo’n vreemde in de schemering
Hou je best scherp in het vizier

Een droeve blik, het lijf gebogen
Aan heel diens houding is ‘t te zien
Dat is een mens zonder papieren
Zijn soort heb j’ al op ’t scherm gezien

Zo'n mens geeft altijd wel problemen
Hij is een vorm van overlast
Je laat het rolluik naar beneden
Geen kiertje meer, alles zit ankervast

Je weet wat je moet ondernemen
En belt het nummer van de burgerwacht
Je zegt: Ik eis dat u hem weg komt nemen
En wijken doet de schemer voor de nacht.




1 opmerking:

Jean-Paul CHEMIN zei

Le poème est beau mais ce qu'il dénonce l'est moins