 |
Links De Pelgrim van Eddy Malfait in St.-Jacobskapelle, rechts deze van Roger Arène in Castres (Frankrijk). |
Wie van hier naar Santiago de Compostela stapt, moet dat doen, vind ik, via Sint-Jacobskapelle↗︎. Je stapt dan in de voetsporen van De pelgrim, die daar langs de weg geduldig wacht tot je hem vervoegt. Links zie je me naast dat beeld van Eddy Malfait staan, wijzend op de jakobsschelp op z’n borst, symbool van de Camino↗︎. Ik vermoed dat je vervolgens van standbeeld naar standbeeld kunt voorttrekken, tot in Santiago zelve, zeker als je ’t via Castres (Frankrijk) doet, waar je me enkele jaren eerder naast een andere pelgrim ziet staan. Op die sokkel lees ik: ‘La sculpture de Roger Arène reprend le thème du pèlerin affrontant le vent d’Autan sur la route du chemin d’Arles vers Compostelle.’ Zo statig de pelgrim van Malfait in Sint-Jacobskapelle schrijdt, zo dynamisch doet deze van Arène het in Castres.
Er is nog een reden om ’t via Sint-Jacobskapelle te doen: het is een wreed schoon dorpje. Dat vindt ook Guido Gezelle die ’t in 1868 als volgt formuleert.
‘Sint-Jacob heeft zijnen name gegeven aan een der liefelijkste, christelijkste, en bijgevolg, gelukkigste parochietjes van geheel ons bisdom, ‘k wil spreken van Sint Jacobs Capelle ter Boone, of kortweg Sint-Jabobs in Veurneambacht. Het kerksken ligt vlak in de weiden, eene sterke halve ure gaans van Dixmude, en in het schilderachtigste en bekoorlijkste oord dat men vinden kan.’
En alzo passeert mijn zoektocht naar Vlaamse identiteit ook dat liefelijkste parochietje van ons geheel ons bisdom. Waarna mijn weg stilaan zijn einde nadert. De tweeëntwintigste plek die ik aandoe zal uitermate geschikt zijn om mijn queeste af te ronden. U komt toch ook.
Flor Vandekerckhove
Van Compostela naar
huis in één lange zin
Geen opmerkingen:
Een reactie posten