‘Sterrenhemel’ is een van de 200 driezinnenverhalen die ik aan ’t schrijven ben, nauwelijks drie zinnen lang: opening, midden, slot, telkens één zin. Dit is nummer 91, nog 109 te gaan. Zoals dat bij veel andere driezinnenverhalen het geval is, werd ook Sterrenhemel geïnspireerd door een gif van Bill Domonkos. Bij de declamatie begeleid ik mezelf op de strumstick. De drums van Cold Chills Beat en de Ambient Sub Bass houden m’n strumstickspel in toom. (Flor Vandekerckhove↗︎)
109 — Sterrenhemel — Bij de aanvang van de twintigste eeuw kijkt een jongen in matrozenpakje naar de sterrenhemel. Hij denkt er ultrawolven bij, hondjes die in de lucht ronddraaien. Later, op volwassen leeftijd, wordt hij de onbekend gebleven peetvader van het surrealisme. (Flor Vandekerckhove)
Sterrenhemel op Youtube
www.youtube.com/watch?v=cu70S9xeZ9Q
[118]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten