Delphine Lecompte heeft altijd gelijk

De Fiorines zetten destijds op ’t strand van Bredene paarden in tijdens het zomerseizoen, dat was, zoals je ziet, een zachte vorm van toerisme-industrie. Dagelijks zag ik Kamiel en Maria in hun paardenkoets op- en afrijden⇲, achter de kar trokken ze hun pony’s mee. ‘De witten’, hun knecht, reed over en weer met het grote paard. ’s Avonds hield de stoet halt aan café Littoral⇲, waar de Fiorines er een kraakten, Camiel kocht bij ’t vertrek een gebraden kip in vaders winkel⇲. (Er is twijfel over de foto, dat we hier ‘de witten’ aan ’t werk zien is onzeker.)

ZE VOERT CAMPAGNE tegen het inzetten van paarden in de Brugse toerisme-industrie. Mijn lievelingsdichter Delphine Lecompte⇲ gaat er weer hard tegenaan: ‘Er zijn genoeg studies die aantonen dat koetspaarden wel degelijk last hebben: van de uitlaatgassen, van de nijdige krijsende Beierse toeristen, van de tierende gewelddadige voetbalhooligans, van de hitte, van de kasseien, van de lange werkdagen, van de knellende kwellende teugels, van de kleffe snerpende opdringerige beiaardversies van ‘Sweet Jane’, ‘A Man Needs a Maid’, ‘Hilversum 3’, ‘Happy When It Rains’, ‘Love Street’, en ‘You Stole the Sun from My Heart’. (°) Vooral dat laatste argument vind ik sterk.
Het is puffen op de Grote markt van Brugge, op het terras van Craenenburg⇲ bekijk ik het probleem. Koetsen rijden af en aan, sommige paarden hebben kapjes over de oren om de beiaardmuziekjes niet langer te moeten aanhoren. 

In gedachten keer ik terug naar 1995. Ik schrijf voor Het Visserijblad⇲ en bevind mij in die functie in Nieuwpoort, waar ik getuige ben van een gewelddadig treffen. Daar staan voor- en tegenstanders van een schapentransport tegenover elkaar, de dieren komen uit Engeland om alhier geslacht te worden. Voorstanders zijn blij met de economische activiteit, tegenstanders zeggen dat de dieren onnodig lijden. Als onze correspondent ter plaatse constateer ik dat Gaia ter plekke gesteund wordt door de Groenen (in de persoon van wijlen senator Michiel Maertens⇲), anarchisten (in de persoon van diens zoon Klaas) en vissers (in de persoon van Michiels zoon Laurens). Er vallen klappen en er wordt met een dranghekken gegooid. Een rijkswachter breekt zijn heup, ik denk dat Klaas Maertens er nog altijd voor aan ’t dokken⇲ is.

In Craenenburg heb ik ooit stoemp⇲ gegeten, daar heb ik nu weer zin in. De kelner staat in schuim & zweet vanwege het tempo dat de toerisme-industrie hem oplegt, op zeer vermoeide wijze deelt hij me mee dat ze stoemp in de zomer van het menu weghalen. Zon klimt naar het zenith, paardenruggen glimmen van het zweet, beiaard speelt ‘Only Happy When It Rains’⇲. 

Flor Vandekerckhove⇲

(°) In Humo, 23 juli 2024.