Voor boer en tuinder

‘Guy Verhofstadt en Karel De Gucht trekken ervoor naar Toscane, maar ik oogst in eigen land.’ Trots toont de schrijver zijn potentiële oogst van 2024. 

UIT MIJN KOERTJE kap ik in 2019 een vierkant hofje, 1,30 x 1,30 meter. Ik hou het klein omdat ik geenszins van plan ben in de tuin te werken. In 2020 plant ik een boompje waarover ik nog dezelfde avond een lyrisch stukje schrijf: Een perelaar genaamd Apollo⇲. In 2021 geen enkele peer! Is ‘t voor iedereen een slecht perenjaar? Komt ’t doordat het boompje te jong is om al vrucht te dragen? Komt het doordat het daar alléén staat en het de zware taak heeft zichzelf te bevruchten? Weten de bijen het nieuwe boompje nog niet te vinden? In 2022 noteer ik enige beterschap die ik verwoord in Mijn povere perenoogst (met fotografisch bewijs)⇲: twee niet te vreten peren. In 2023 is de toestand zo dramatisch dat de situatie mij inspireert tot een driezinnenverhaal waarin ik het bestaan van een tot dan onbekende perenboomparasiet aankaart, mezelf begeleidend op de strumstick, ge moet eens luisteren: Paraplu⇲. 
20 augustus 2024. Ik had er, meer uit gewoonte dan wat anders, weer geen goed oog in, temeer daar mijn geoefend oor veel paniekberichten van de Belgische perensector had opgevangen: nachtvorst, Aziatische hoornaar, overvloedige regenval, de Russen, hagel… Maar kijk, mijn perenboompje draagt dit jaar vruchten à volonté, ik tel al twintig grote peren en nog wel dertig kleintjes, waarvan ik me nu afvraag of die zullen doorgroeien. Wat ik me nog meer afvraag: wanneer is ’t eigenlijk oogsttijd.
Had vader nog geleefd dan konden we daarover van gedachten wisselen. Niet dat hij daar meer van wist dan ik, maar we keken in de vroege jaren zestig beiden graag naar Voor Boer en Tuinder⇲ , zondagmiddagprogramma dat zich over zo’n vragen boog. Ik herinner me dat de presentator Smout heette, André Smout. Die naam! 
Flor Vandekerckhove⇲

De kiemen voor mijn perenboomambitie ontspruiten misschien wel in de vroege jaren zestig. Het programma Voor Boer en Tuinder⇲ kon bij mij thuis op een trouw kijkerspubliek rekenen. ‘Overal waar we kwamen, werden we hartelijk ontvangen’, getuigt voormalig presentator André Smout. De reeks werd nu gedigitaliseerd en is te bekijken op VRT MAX.