Nooit Meer Minigolf

Octave Landuyt (1922- 2024), De escadrille, Olie op doek, voluit gesigneerd en gedateerd 1952, 

Museum voor Schone Kunsten, Gent.

NA DE AVONDMIS speelden we altijd een partijtje minigolf dat we afrondden met een milkshake in ijssalon De Golf, waarna ik haar naar huis begeleidde. Daarna ging ik kroeglopen, in m’n eentje, piekerend over de impasse waarin ik, zo jong nog, al toefde: lief, kerk, minigolf, milkshake, kroeglopen… M'n nachtelijke kroegentocht eindigde steevast in The Lord, waar een poster boven de tapkast hing, replica van een schilderij: leden van een aardappelkopjesgezin kijken verwonderd naar het zwerk. Het profane karakter ervan bood hoop.

't Is door 't raam van The Lord dat ik tijdens zo'n nacht Octave Landuyt⇲ in een flits voorbij zag fietsen — pikkedonker! pijlsnel! geen fietslicht! — achteraan op de tandem zat zijn naaktmodel. Het beeld brouilleerde me dusdanig dat ik m'n impasse ter plekke doorbrak en nog voor ’t afrekenen besliste Nooit Meer Minigolf te spelen. Waarna de dingen zich haast automatisch afwikkelden en mijn leven in een heel andere plooi kwam te liggen. Zo ziet ge maar. (Flor Vandekerckhove⇲)

Post Scriptum — Veel, veel later, in 2015, lees ik een interview⇲ met Octave Landuyt. Daarin herinnert hij zich een uitspraak van zijn grootvader: ’Als je samen snuift gebeurt er iets tussen twee mensen.’