donderdag 2 maart 2017

Herinneringen aan een garnaalvisser

— Links: Franky De Vriendt in 1998, rechts Bé Van de Zee in 2012. (Eigen foto's) —

Garnaalvisser Franky De Vriendt kent zijn moment of fame in de zomer van 1996. Dan loopt er in de Zeebrugse Seafront Gallery een tentoonstelling over flessenpost. De Vriendt toont daar zijn collectie: postkaarten en andere correspondentie, verzameld tussen 1976 en 1996; antwoorden van mensen die op een of ander strand zijn message in a bottle vinden. In Het Visserijblad zegt De Vriendt daarover: 'Ik drink veel water terwijl ik op zee ben en de plastic fles gaat telkens overboord. Maar da's geen milieuvervuiling, want ik steek in elke fles een berichtje. Mijn adres staat daar op en de datum waarop het bericht over boord gaat, de windrichting ook. Ik krijg haast dagelijks reacties. Ik schat dat er zo'n vijf procent van mijn flessenpost beantwoord wordt. Soms al na enkele dagen, soms na tien jaar.’
Nederland heeft een specialist inzake flessenpost. Strandjutter Wim Kruiswijk loopt vanaf Zandvoort dagelijks acht kilometer ver over het strand en schopt tegen elke fles die hij ziet liggen. Jaarlijks vindt de man tientallen berichten. Veel flessenpost komt, zegt Kruiswijk, van kinderen; soms zijn het zeelui die eerst een fles rum kraken en het leeggoed, in de daaropvolgende romantische stemming, — met bericht — aan het water toevertrouwen. Of het zijn berichten van De Vriendt waarvan Kruiswijk er vijftig uit het water haalt. Kruiswijk beantwoordt elk bericht, via de gewone post, en houdt daar soms jarenlange correspondenties aan over, onder meer met Franky.
Franky heet niet langer zo. Op latere leeftijd komt De Vriendt tot de conclusie dat hij een zij is. Ze heet nu Bo-van-de-zee en ze heeft de visserij achter zich gelaten.

Geen opmerkingen: