In DS der Letteren
kom ik onder de indruk van een reisverhaal. (°) Auke
Hulst bezoekt in Georgia het huis waarin schrijfster Flannery O’Connor haar
korte leven geleid heeft.
Dat krantenstuk is zo goed geschreven dat ik in de bib op zoek ga naar een
boek van die Hulst. Zodoende stoot ik op een bundel waarin hij in Amerika nog
meer huizen van dode mensen bezoekt, schrijvers en rockers, want Auke Hulst is ook in muziek geïnteresseerd, hij schrijft zelf ook songs. Aan het boek hangt een CD met teksten die hij
onderweg schrijft en opneemt. (°)
Een van de bezochte huizen is dat waar Ernest Hemingway zichzelf
voor het hoofd schoot. ‘De
fatale dag liet niet lang op zich wachten. Hemingway stond als altijd vroeg op,
en hoewel Mary zijn wapens achter slot en grendel had verstopt, wist hij waar
de sleutel lag: op het raamkozijn boven de spoelbak in de keuken. In zijn rode
badjas ging hij stilletjes naar beneden, koos een dubbelloops jachtgeweer. Liep
toen naar het halletje, een ruimte zo klein als een biechtstoel. Hij liet de
kolf op de grond rusten en bukte. De loop kuste zachtjes zijn voorhoofd,
precies tussen zijn wenkbrauwen (…) Toen haalde hij de trekker over.’ Omdat Hemingway door zijn aanhang papa
genoemd wordt heet dat hoofdstukje Papa
kissed a gun.
Dat Auke Hulst dat huis kan bezoeken dankt hij aan Jon Maksik, een
gepensioneerde rector. Die is van mening dat Hemingway als schrijver
onderschat wordt. Hoezo onderschat? Wat volgt zou niet misstaan in mijn reeks ‘Leren schrijven met…’. Maksik ‘beschrijft een scène uit The Sun Also
Rises, waarin verteller Jack Barnes een Spaanse kathedraal binnengaat, diep in
gedachten over zijn gezelschap, stierengevechten en zichzelf. Weer buiten,
vertelt Barnes “waren mijn vingertoppen en mijn duim nog vochtig, en ik voelde
ze drogen in de wind”. ‘Niet één keer heeft Hemingway het over wijwater,’ zegt
Jon. ‘Het is allemaal suggestie. Het zit allemaal onder het oppervlak.’ Ja, daar valt wel iets van te leren.
(°) Auke Hulst. Laatste
halte: Milledgeville. In DSL, 6 juli 2018.
(°°) Auke Hulst. Motel Songs. Ambo/Anthos A’dam. 2017. 290 p.
(°°) Auke Hulst. Motel Songs. Ambo/Anthos A’dam. 2017. 290 p.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten