Het Visserijblad leeft !

Weet ik wel dat ik in de krant sta? Neen, dat weet ik niet. Geen nood, het knipsel zal in mijn bus vallen. In afwachting kan ik ’t al bekijken op de site van Het Laatste Nieuws. En ja, daar ontwaar ik mijn beeltenis, geflankeerd door deze van Filip De Bodt (midden) en Jo Clauwaert (met hoody).

Het artikel brengt verslag uit van een persconferentie. Teken ik daar present? Neen, want in die dagen ruil ik het ruisen van de zee in voor het kabbelen van een bergriviertje, en het geschreeuw van meeuwen voor het typische polifinario van de kroet.
Hoe kom ik dan op die foto terecht? Wel, ik zal ’t u zeggen.

Van 1988 tot 2013 struikel ik door ’t leven als uitgever-redacteur van Het Visserijblad, een merkwaardig tijdschrift waarvan u hier de geschiedenis kunt nalezen. In 2013 ga ik met pensioen. De titel stel ik ter beschikking van elkeen die het maandblad in dezelfde geest wil voortzetten.

Er is op dat moment maar weinig kans dat zoiets ook gebeurt, al is het maar omdat de Vlaamse visserij daarvoor veel te klein geworden is.

Toch is er nog enige continuïteit. Ten eerste haal ik de column uit het blad weg, De Laatste Vuurtorenwachter. Ik maak er de u inmiddels welbekende blog van. Daarnaast maak ik nóg een weblog. Die heet Het VOORLAATSTE! Visserijblad: ‘In afwachting dat iemand de titel overneemt houdt deze blog een oogje in het visserijzeil’. En last but not least zijn er de oud-medewerkers Filip De Bodt en Jo Clauwaert die van geen ophouden weten. Jaarlijks blijven ze, geruggensteund door de vzw Climaxi, een papieren editie van Het Visserijblad produceren, nu al voor de vierde keer.

De persconferentie waarnaar Het Laatste Nieuws verwijst gaat over weer zo’n nieuw nummer. Daar staan wel enkele verhalen van mij in, maar voor de rest heb ik er niets mee te maken. Dat ik toch op die foto sta komt doordat ik dat tijdschrift een kwarteeuw lang gedragen heb, iets wat blijkbaar nog niet vergeten is. Of, waarschijnlijker, doordat Het Laatste Nieuws het niet nodig vindt een nieuwe foto te betalen als er nog een oude in de schuif ligt.

Hoe dan ook, wie het meest recente Visserijblad thuisgestuurd wil krijgen, laat dat als de weerlicht weten aan filip@climaxi.be. Hem kennende zal hij daar meteen gevolg aan geven.

Zelf mijmer ik nu verder over de zegeningen van de pensioengerechtigde leeftijd en over oude mensen, de dingen die voorbijgaan.

Flor Vandekerckhove