vrijdag 21 februari 2014

Heen en weer


Ze had er schoon genoeg van en besloot ervandoor te gaan. Het was haar manier om het haar ouders duidelijk te maken. Bij het krieken van de dag verliet ze het huis. In de winkelstraten vond ze een galerij waar het droog was en gezellig toeven. Niemand lette op het kind, ’t zou vandaag niet meer mogelijk zijn. Ze kreeg geen honger, werd niet moe, ze keek en keek. De mensen liepen om haar heen en namen al haar gedachten mee. Toen de avond viel waren al haar zorgen in de massa opgenomen. Ze ging weer naar huis. Er waren boterhammen en er was soep. Zij had de dag doorstaan en niemand had iets opgemerkt.
Flor Vandekerckhove

Geen opmerkingen: