 |
| — De eerste bunjeejumper. — |
Vooral nonnen schijnen er iets mee te hebben. Straf is het verhaal van Catherina van Sienna die de voorhuid van Christus
om haar vinger draagt. De Weense Agnes Blannbekin heeft de voorhuid van Christus 99 keer op haar tong gevoeld… In Europa hebben 18 kerken zo’n stukje voorhuid; ook de Antwerpse kathedraal had er een, maar dat is tijdens de Beeldenstorm↗︎ verdonkeremaand. Journalist Raf Sauveller denkt dat het zich nu
in Toscane bevindt. De Antwerpse burgemeester heeft de Raf toevertrouwd
dat hij zijn voorhuid graag terug zou krijgen. Of hij daarin slaagt is onzeker, want er zijn katholieke
geleerden die beweren dat Christus zijn afgesneden voorhuid weer ter hemel meegenomen
heeft. Daar voegen ze aan toe dat die thans deel uitmaakt van de hostie.
Het Sancta Sanctorum in Rome is naar verluidt de heiligste plek ter wereld. Het gebouw herbergt onder meer een ark gevuld met heiligheden. Bezoekers krijgen de inhoud nimmer te zien, maar in 1902 heeft men de kist even geopend voor onderzoek. Koen Peeters (°) vermeldt de inventaris:
‘(…) kruisen en cibories, borduurwerkjes, miniaturen, stukjes goud, zilver en email. Ook de schedels van Petrus en Paulus waren hier (…) stukken van het Heilig Kruis, een doorn, een stukje spons, de sandalen van Jezus, moedermelk van Maria, de lans van Longinus, etensresten van het Laatste Avondmaal, visgraten van de wonderlijke vermenigvuldiging van brood en vissen. Zelfs een deel van Christus’ voorhuid.’
(°) Jaarlijks organiseert de Radboud Universiteit in Nijmegen een Frans
Kellendoncklezing ter nagedachtenis van de in 1990 overleden katholieke auteur
met die naam. Dit jaar is het Koen Peeters die de lezing uitspreekt. Ik lees er
een fragment van in DS van 22 februari en het inspireert me tot het schrijven
van dit verhaal dat ik u schenk als een soort paasei.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten