Bredene heeft een veelbekeken website die haast dagelijks plaatselijk nieuws brengt.
In de rechterbovenhoek ervan staat al vele jaren ‘Flor Vandekerkhove blogt’, het equivalent van een column in de
papieren krant.
Hoe die rubriek daar gekomen is weet ik niet; dat is out of the blue
gebeurd, misschien is ’t destijds aan de webmaster gesuggereerd door een (thans oud-)burgemeester; wie weet. Hoe dan ook, veel Bredenaars hebben via die rechterbovenhoek de weg naar De Laatste
Vuurtorenwachter gevonden.
Vervolgens gebeurt dit. In toenemende mate ontwaar ik bij de webmaster tegenzin om op mijn stukjes te wijzen. Na enig over en weer geschrijf verneem ik dat die webmaster 'wat meningsverschillen over de frequentie' heeft. NieuwsBredene wil daar een beetje in schiften.
Vervolgens gebeurt dit. In toenemende mate ontwaar ik bij de webmaster tegenzin om op mijn stukjes te wijzen. Na enig over en weer geschrijf verneem ik dat die webmaster 'wat meningsverschillen over de frequentie' heeft. NieuwsBredene wil daar een beetje in schiften.
Oké, denk ik, 't is niet aan mij om te bepalen hoe ze hun spel vullen; ik zeg dat ik hen niet meer lastig zal vallen, voortaan moeten ze zelf maar kijken of ze er iets mee doen.
Maar het resultaat mag ik wel merkwaardig noemen. ‘Flor Vandekerkhove blogt’ staat wel nog prominent in die hoek. Maar wat meldt die hoek? Een kerstverhaal ! En we zijn volop lente, 't is vandaag 1 april. Een kerstverhaal op 1 april, dat lijkt inderdaad een beetje op een aprilvis, maar dat is het niet. Ook vandaag blijft NieuwsBredene hardnekkig naar mijn kerstverhaal van 2018 verwijzen. Geef toe: als frequentieverlaging kan dat tellen. Kerst blijft aan die hoek kleven als superglue.
’t Is niet dat er voor NieuwsBredene niets meer te sprokkelen valt: avonturen die ik al wandelend langs Bredense wegen beleef; herinneringen aan (oud-)Bredenaars; exploten van Bredenaars; gesprekken met Bredenaars; jeugdherinneringen; verhalen die ik verneem in de plaatselijke woonzorgcentra, een e-boekje dat in Bredene geproduceerd wordt, een nieuwe podcast die in Bredene wordt ingelezen … Al wie hier rechts op het label Bredene klikt wordt er naartoe geleid. Voor 2019 zijn dat alweer een tiental stukjes, bijvoorbeeld over Maurice Lievens (†), Simonne Devriendt (†), Laurent Vanacker, Eduard Van Loo (†), meneer Delanghe, Caroline Slabbinck, Hugo Pauwels, Koen Levecke (†) … Allemaal stukjes over (oud-)Bredenaars, alle door NieuwsBredene genegeerd. Waarom? Om de frequentie van mijn berichten naar beneden te halen?
Maar het resultaat mag ik wel merkwaardig noemen. ‘Flor Vandekerkhove blogt’ staat wel nog prominent in die hoek. Maar wat meldt die hoek? Een kerstverhaal ! En we zijn volop lente, 't is vandaag 1 april. Een kerstverhaal op 1 april, dat lijkt inderdaad een beetje op een aprilvis, maar dat is het niet. Ook vandaag blijft NieuwsBredene hardnekkig naar mijn kerstverhaal van 2018 verwijzen. Geef toe: als frequentieverlaging kan dat tellen. Kerst blijft aan die hoek kleven als superglue.
’t Is niet dat er voor NieuwsBredene niets meer te sprokkelen valt: avonturen die ik al wandelend langs Bredense wegen beleef; herinneringen aan (oud-)Bredenaars; exploten van Bredenaars; gesprekken met Bredenaars; jeugdherinneringen; verhalen die ik verneem in de plaatselijke woonzorgcentra, een e-boekje dat in Bredene geproduceerd wordt, een nieuwe podcast die in Bredene wordt ingelezen … Al wie hier rechts op het label Bredene klikt wordt er naartoe geleid. Voor 2019 zijn dat alweer een tiental stukjes, bijvoorbeeld over Maurice Lievens (†), Simonne Devriendt (†), Laurent Vanacker, Eduard Van Loo (†), meneer Delanghe, Caroline Slabbinck, Hugo Pauwels, Koen Levecke (†) … Allemaal stukjes over (oud-)Bredenaars, alle door NieuwsBredene genegeerd. Waarom? Om de frequentie van mijn berichten naar beneden te halen?
Flor Vandekerckhove
1 opmerking:
Zelfs op 1 April zijn we nog altijd in het land van het surrealisme he....
Een reactie posten