Meneer Delanghe onderscheidt zich van Jan en alleman doordat hij je echt
álles kan verkopen. Op hem past de reclame die zegt: vindt u het hier niet, dan vindt u het nergens. Alleen zal hij zoiets nooit zeggen, meneer Delanghe werkt in stilte.
In die tijd gaat het slecht tussen mijn lief en mij. Zo slecht dat ik
haar uit de weg wil ruimen. Dus vraag ik meneer Delanghe of hij me een wapen
kan bezorgen.
Een week later ligt dat wapen me al op te wachten. Meneer Delanghe zegt niet wapen, hij zegt
blaffer. Hij legt me uit dat hij voor een Baretta m9 kiest, omdat de bullets ervan
gemakkelijk te verkrijgen zijn. Bullets zijn kogels. Hij wijst me op de slagpin
en zegt dat die recht is, iets waarop je moet letten, want er is veel brol op
de tweedehandsmarkt. Ik knik. Hij benadrukt dat de blaffer schoon is. Schoon is
een vakterm: het wapen kan niet aan een eerder begane misdaad gelinkt worden.
We komen een prijs overeen.
Tot hiertoe stemt dit verhaal me wel tevreden, kort en bondig, minder
dan 300 woorden. Ik slaag er echter niet in om een goed slot te bedenken. Ik vul het
magazijn van de Baretta met bullets. De kat ruikt aan de blaffer die voor me op
de vuurtorensalontafel ligt. Evenmin als u weet ik hoe dit zal aflopen.
(Vervolgt.)
1 opmerking:
Alles te koop he ??!! Hihihi
Een reactie posten