donderdag 3 juli 2014

Opa Frans en La Pasionaria

Dolores Ibárruri (1895-1989)
Een diploma ondertekend door de Spaanse Dolores Ibárruri, aka La Pasionaria! niet veel Vlamingen hebben zo’n diploma op zak, maar de Gentenaar Frans Torrekens (†1963) wel. We mogen hem daardoor een Bienhechor de la España Republicana noemen, een weldoener van de Spaanse republiek. Het document dateert van 1939. Frans Torrekens is in die tijd een communistisch activist en daardoor betrokken bij de campagnes om de Spaanse republiek te steunen tegen de opstandige generaal Franco.
Je weet hoe ’t met zo’n documenten gaat. Ze komen uiteindelijk in de schuif terecht. Dat blijft duren tot een telg uit dat nageslacht er zijn tanden in zet. Dat is wat een kleinzoon van deze Frans ook doet. Die kleinzoon heet Eric Torrekens en is jurist.
Nu wil het toeval dat ik een Rik Torrekens gekend heb, een advocaat die, zo ging het door mijn hoofd, misschien officieel wel Eric heet. En ja, die Rik heeft een praktijk in Gent, de stad waar ook grootvader Frans gewoond heeft. Rik, Eric, gaat het om dezelfde Torrekens? Neen, want ik lees dat Eric in 1960 geboren is, en de Rik die ik ken is ouder.
Tegen de tijd dat ik daar klaar in zie, heb ik ook het artikel (*) gelezen waarin Eric Torrekens ons over zijn zoektocht vertelt. Die voert hem naar verschillende archieven, historici en nabestaanden die hem nauwelijks vooruit kunnen helpen.
Het komt wel meer voor: tegen de tijd dat een mens zich voor het familieverleden begint te interesseren rest er niemand meer om de weg te wijzen.
Daar zouden toch lessen uit getrokken moeten worden. Zo’n les leert ons de Britse filmproducent Tony Garnett (**): ‘Nu kan zelfs een kind aan een tweedehands camera geraken en ermee filmen. Je kunt de film uitbrengen op een laptop en het op een server smijten waar miljoenen mensen hem kunnen zien… Mocht ik nu twintig zijn dan zou ik uitsluitend met het internet werken. (…) En verhalen vertellen helpt om het debat over die waarheid te voeren. Daarom zouden arbeiders hun verhaal moeten vertellen. Ik zou een oproep aan de jongeren willen doen om hun eigen politieke films te maken; neem interviews af, vooral met oudere kameraden, en durf ze te tonen op het scherm. Films maken is voor iedereen.’
Flor Vandekerckhove

(*) Eric Torrekens, Bienhechor de la España Republicana. Zoektocht naar mijn communistische grootvader in Brood & Rozen, Tijdschrift voor de geschiedenis van sociale bewegingen. 2014/2. Meer info op www.broodenrozen@amsab.be.
(**) Over Tony Garnett schreef ik eerder al een stukje in deze blog: http://florsnieuweblog.blogspot.be/2013/12/tony-garnett-waardig-ouder-worden.html

Geen opmerkingen: