De oneliner van Johannes van het Kruis

MIJN POSTS worden almaar korter. ’t Is niet dat ik minder te zeggen heb, wel behoef ik daarvoor minder woorden, vrucht van vele jaren oefenen in bondigheid: handpalmverhalen⇲, vignetten⇲, drabbels⇲, eenparagraafverhalen⇲, driezinnenverhalen⇲ en poëtische oneliners⇲,

Korter dan zo'n oneliner kan haast niet. En ik begin er oog voor te krijgen. ‘t zal me niet gauw ontsnappen als ik er al lezend onverwachts een tegenkom. Dat overkomt me nu terwijl ik in de Mystieke werken van Johannes van het Kruis⇲ blader, boek (1325 bladzijden!) dat ik verwerf via een uitgever die zijn schrijvers liever in boeken betaalt dan in baar geld. Op pagina 919 springt me een zin in ’t oog, een readymade⇲, een gevonden oneliner:

www.youtube.com/watch?v=B27_TQl0zNs

[808]

ik ging uit en niemand die ’t merkte want mijn huis lag reeds te slapen

De grote mysticus⇲ levert daar een readymade af, een oneliner die aan al m’n vereisten voldoet: één lijn, geen kapitalen, geen leestekens, zeventien lettergrepen! Waardoor ik meteen aan Allen Ginsberg⇲ denk die in zijn oneliners ook de voorwaarde van 17 lettergrepen respecteert. Ginsberg, in ’t tweede deel van zijn leven erg in de oosterse spiritualiteit, ontdekt dat ook een centrale mantra van het boeddhisme zeventien lettergrepen telt. Wat hem laat zeggen dat er spirituele waarde aan die 17⇲ kleeft. Nu ik zo onverwachts op deze 17 lettergrepen tellende oneliner van de katholieke mysticus stoot, zou ik ’t haast geloven ook. Ja, ’t is een mooie gedachte, maar ook een fantasietje dat ikzelf bijeen foefel — alles voor de kunst! Johannes van het Kruis schrijft het in twee lijnen, en hij heeft er 18 lettergrepen voor nodig.

Ik ging eruit en niemand

die ’t merkte — want mijn huis lag reeds te slapen.

Flor Vandekerckhove⇲

Mijn jongste publicatie is een e-boek dat 200 verhalen bundelt. ’t Zijn extreem korte verhalen, soms drie lijnen, soms maar één; speciaal geschreven voor internetlezers waarvan men zegt dat ze een korte spanningsboog hebben, ’t is dus echte internetliteratuur. Meer: elk van die verhalen kan ‘getagd’ worden, aangeklikt. Wie dat doet komt op m’n YouTubekanaal terecht, waar ik dat verhaal voorlees, declamatie die ik lardeer met beelden en muziek. Eerder had ik al iets soortgelijks gedaan met Gauw!⇲, waarin ik over mijn kindertijd vertel, in dat boek krijgt elk hoofdstuk een tag die de lezer desgewenst naar een muziekje uit het aldaar besproken jaar leidt.
De digitale publicaties (pdf en EPUB) van De Lachende Visch zijn gratis. 
Mail erom (en vermeld de titel: in dit geval ‘200’, dan begrijp ik het wel.): liefkemores@telenet.be⇲.