 |
Schuin links achter de aalmoezenier zie je het visruim waarvan sprake in het verhaal. Op het deksel van dat ruim staat de wijwateremmer en de kwispel. (Eigen foto.) |
Terwijl de massa zich in beweging zet, richting receptiezaal, zie ik nog hoe de aalmoezenier het visruim openmaakt. Hij keilt de inhoud van zijn wijwateremmer in dat ruim. Mijn gedachten vlieden holderdebolder naar zeemeerminnen die door zeepaardjes voortgetrokken worden en vandaar naar amuletten in de vorm van een penis. In het Oog van Horus zie ik vervolgens bergkristallen van de berg afrollen, beneden worden ze opgeraapt door mascottes die op barbiepoppen lijken. Aan de horizon ontwaar ik totempalen met grote memmen. Ik zie trollen doorheen de toverboeken van Jeroen Meus bladeren. Ik zie hoe iemand binnenshuis een paraplu opent, terwijl hij in een gebroken spiegel staart. Onderweg ontmoet ik sjamanen die de weg kwijt zijn en mij een konijnenpoot willen verkopen. Ook ben ik getuige van een mensenoffer dat ten bate van het toerisme goed weer zal afdwingen. En in de deuropening van de receptiezaal blijft mijn geest nog een wijle hangen bij maagden die wegzwijmelen bij ’t aanschouwen van de heilige Florentius. En dat alles door 't wijwater in dat ruim.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten